Master en Transtornos do Master en Transtornos do
De
De
se
se
nv
nv
ol
ol
ve
ve
me
me
nt
nt
o
o
psi
psi
co
co
ló
ló
xi
xi
co
co
:
:
Adquisición da linguaxe.
Adquisición da linguaxe.
Miguel Pérez Pereira
Miguel Pérez Pereira
USC
1.
1.
-
-
De
De
se
se
nv
nv
ol
ol
ve
ve
me
me
nt
nt
o
o
co
co
mu
mu
ni
ni
ca
ca
ti
ti
vo
vo
(1
(1
)
)
Características e requisitos da
Características e requisitos da comunicación:comunicación:
IntenIntencioncionalidaalidadede comucomunicatnicativa.iva.
IntIntencencionionalialidaddadee e e intintencencióniónss comcomuniunicatcativaivas.s.
InterpInterpretaciretación pateón paterna dos corna dos comportamportamentomentoss infaninfantís.tís.
Atribu
Atribución ción errónerrónea dea de come competepetencia ncia ósós nenonenos.s.
Uso de recursos con Uso de recursos con significado compartido.significado compartido.
1.
1.
-
-
De
De
se
se
nv
nv
ol
ol
ve
ve
me
me
nt
nt
o
o
co
co
mu
mu
ni
ni
ca
ca
ti
ti
vo
vo
(1
(1
)
)
Características e requisitos da
Características e requisitos da comunicación:comunicación:
IntenIntencioncionalidaalidadede comucomunicatnicativa.iva.
IntIntencencionionalialidaddadee e e intintencencióniónss comcomuniunicatcativaivas.s.
InterpInterpretaciretación pateón paterna dos corna dos comportamportamentomentoss infaninfantís.tís.
Atribu
Atribución ción errónerrónea dea de come competepetencia ncia ósós nenonenos.s.
Uso de recursos con Uso de recursos con significado compartido.significado compartido.
1.
1.
-
-
De
De
se
se
nv
nv
ol
ol
ve
ve
me
me
nt
nt
o
o
co
co
mu
mu
ni
ni
ca
ca
ti
ti
vo
vo
(2
(2
)
)
Progre
Progresiva csiva compleomplexizaxizaciónción das formdas formas de inteas de interacciracciónón
social: preparación para a aparición das 1ª
social: preparación para a aparición das 1ªss formas deformas de
comunicación.
comunicación.
33ºº mmeess 1ª1ªss formas de organización cíclica deformas de organización cíclica de
conductas expresivas; sintonía dos comportamentos
conductas expresivas; sintonía dos comportamentos
alter
alternantenantes. Cons. Continxetinxenciancia e rege regulariularidadedade..
66 Esquemas interactivos con anticipación. 1ºEsquemas interactivos con anticipación. 1ºss xogosxogos
sociais. Iniciativa no xogo.
sociais. Iniciativa no xogo.
ApariAparición dción das primas primeiraseiras conduconductas coctas comunimunicativacativas.s.
ProtoimperativosProtoimperativos, pe, petictición oión ouu reqrequeruerimeimentonto..
1.- Desenvolvemento comunicativo (3)
Carácter triangular dos comportamentos comunicativos:
Obxecto
Neno Adulto
Intersubxectividade secundaria (Trevarthen) Sugarman:
1.- Desenvolvemento comunicativo (4)
Xénese e evolución dos xestos comunicativos: Xestos de sinalar (Bruner e Ratner),
ofrecer, dar, pedir...
Proceso de Interiorización /
1.- Desenvolvemento comunicativo (5)
Vocalizacións prelingüísticas: Protopalabras (Menn) ou Formas Fonéticamente Consistentes (FFC: Dore).
Aparición: Balbuceo primeiras palabras. Características das FFC:
Unidades fácilmente aillables Limitadas por pausas
Integradas por elementos fónicos máis estables
Producción relacionada con cambios circunstanciais 1ª asociación entre son e significado (difuso)
Idiosincráticas Tipos: Expresións de afecto Expresións instrumentais Expresións de indicación Expresións de agrupamento
Relacións da linguaxe con outros dominios (Bates)
Situación do estrano Linguaxe
Medios-fins Xestos
Uso e evolución de procedementos
comunicativos: xestos, FFC, palabras
Extrapolación de resultados de Pérez Pereira & Castro, 1988
9 meses 12 meses 15 meses 18 meses 21 meses 24 meses0 10 20 30 40 50 60 70
Xestos FFC Palabras
A primeira linguaxe (1)
Adquisición do vocabulario (baseado en M. Smith e Carey).
Idade Número de palabras diferentes Aumento 0;11 1 1 1;3 10 9 1;7 50 40 2;0 450 400 2;6 950 500 4;0 2450 1500 6;0 4500 2050
Versión gallega. Palabras y gestos:
Prod uc ción de palabras
8 9 10 11 12 13 14 15 0 20 40 60 80 100 Edad Percentil
Versión gallega del CDI. Palabras y gestos:
Comprensión de vocabulario.
8 9 10 11 12 13 14 15 0 50 100 150 200 250 300 350 Edad PercentilDesenvolvemento léxico inicial
Varios momentos con características
cualitativamente distintas (Barrett,
1995):
1º) período no que o vocabulario dos
nenos non supera as 10 palabras
2º) período no que o repertorio léxico está
entre as 10 palabras e as 50.
A primeira linguaxe (1)
Características das 10-12 primeiras palabras
Non xeneralización: ausencia de significado
conceptual.
Contextualización: uso en formatos de acción ou
xogo conxunto cun adulto.
Relacionadas coa representación de eventos ou
acontecementos (Nelson).
Moitas relacionadas coa expresión de afectos,
agrados e desagrados.
A primeira linguaxe (1)
Categorías léxicas máis frecuentes:
Interxeccións Fórmulas Xente Alimentos Animais Verbos Partes do corpo Utensilios Calificativos
Nº medio de palabras producidas ós 8, 12 e 15 meses. Interxeccions Animais Vehículos Xoguetes Alimentos Roupa Corpo Mobeis Utensilios Lugares Xente Fórmulas Verbos Temporales Calificativos Pronomes Preguntas Preposicions Cuantificador 0 1 2 3 4 5 6 7 1.11 0.05 0 0 0.21 0 0 0 0 0 0.89 0.26 0.05 0 0 0 0 0.5 0 3.34 1.52 0.34 0.28 1.97 0.55 0.41 0.34 0.45 0.31 1.93 2.66 0.55 0.1 0.38 0.52 0 0.62 0.31 6.43 3.66 0.74 1.17 4.4 1.34 1.91 0.98 1.6 1.09 4.7 5.83 2.94 0.23 1.3 1.02 0.21 0.85 1 Categorías Nº palabras 8 meses 12 meses 15 meses
A primeira linguaxe (2)
Fonoloxía:
Procesos de simplificación.
Preferencia por certos sons (p,b,t,m,n,d,b,l,k,
a,i,o,e...): mamá, papá, pete, nene, ta...
Reduplicacións.
Asimilacións dun son a outro (s t).
Abundancia de formas canónicas ou padróns que
son aplicables a diferentes referentes: tete: leche, teléfono, peine...
A primeira linguaxe (2)
Pragmática: Cubre funcións semellantes ás que cubrían as formas de comunicación prelingüística:
Atención Requerimento Vocativo Rexeitamento Aceptación Realización Designación Descripción Información Comunicación prelingüística Funcións posteriores
Papel dos adultos na adquisición inicial da
linguaxe.
Sistema social de soporte da adquisición da
linguaxe (SSSAL): Bruner. Relacionado co
concepto de
formato.Primeiros estudios sobre da
Fala Maternal:
Snow:
Inadecuación do nome. Papel facilitador:
Modelo máis simple.
Permite unha análise mellor da linguaxe por parte
Características da fala dirixida a nenos
Ton de voz máis elevado Entonación esaxerada Ritmo máis lento
Pausas máis marcada no fín da oración
Referida ó contexto presente
En relación co que o neno acaba de dicir ou facer Máis repeticións
Uso palabras infantís
Lonxitude das emisións máis curta.
Menos verbos por oración Menos oracións complexas Máis verbos en presente Máis palabras contido e menos palabras con
función gramatical
Menos modificadores
(adxectivos, adverbios) por oración
Proceso inicial de aprendizaxe de
palabras.
Proposta de Tomasello (2003):
Prerrequisitos:
Habilidades de segmentación da fala, Conceptualización de referentes.
Procesos fundacionais:
Atención conxunta. Lectura intencional. Aprendizaxe cultural.Procesos facilitadores:
Contraste léxico: axuda a definir a extensión das
palabras.
Percepción da fala.
Percepción diferencial da fala propia (1º mes): Mehler e outros (1988): preferencia polo francés/ruso. Papel claves prosódicas.
O estudio da percepción de fonemas e os novos métodos de estudio no ámbito da percepción de estímulos: paradigma da habituación.
Percepción categorial de fonemas (Eimas, Morse...). Primeiro estudio de Eimas et al. (1971).
Discriminación de todos os fonemas ós 6 meses.
Capacidade psicoacústica especial na especie humana.
Efecto da experiencia na diferenciación e a perda da capacidade de diferenciación (Miyawaki: xaponeses e ingleses adultos: [la/ra]).
Producción da fala.
Período de 1 a 50 palabras (12-18 meses).
Preferencia por certos sons: p, b, t, m, n, d, b, l, k, a, i, o, e (mamá, papá, pete , lela, nene, papa, pato
(plátano), teta (galleta), keka , popó, caca, malo, da, ta, no, awa).
Evitacións de sons.
Reduplicacións: repetición dunha sílaba.
Asimilacións dun son a outro (ti por si). Regularidade.
Abundancia de formas canónicas ou patróns de son (teté = leche, peine, tel, puerta, techo).
Estilos iniciais diferentes:
Conservador : non produce palabras si non controla a
producción dos seus sons (ou unha parte deles:sons iniciais).
Arriscado: Produce palabras novas ainda que non pronuncie
Período de 18 a 48 meses
Período de 18 a 48 meses
Progresiva desaparición dos procesos
Progresiva desaparición dos procesos de simplificaciónde simplificación
Rep
Repertertoriorio o fonfonolóolóxicxicoo proprogregresivsivameamente nte máimáiss ricrico.o.
Sub
Substistituctución ión dundun son son por opor outrutro, co, cada ada vez vez máimáiss resrestritrinxinxida.da.
(
(DafaDafa porpor RafaRafa;; wojowojo porpor rojorojo,, tamboltambol porpor tambor tambor ). *). *
As
Asimimililacacióión dn dunun soson a n a ououtrtroo prpróxóximimo o ((bobobobo porpor globoglobo) en) en
progresivo descenso.
progresivo descenso.
Reducción da estructura silábica:
Reducción da estructura silábica:
Reducción de grupos de consonantes (Reducción de grupos de consonantes (tenten porpor trentren).).
Reducción do diptongo a un elemento (Reducción do diptongo a un elemento (dentedente porpor
diente
diente,, tenetene porpor tienetiene, e, enn esespapaññolol).).
PePerdrdaa de de coconsnsononanante te ouou sesegmgmenento to fifinanal (l (lapilapi por lápiz).por lápiz).
Má
Máisis títípipico co en en nenenonoss ininglgleseseses..
OmiOmisiósión de síln de sílabaabas inis iniciaciaisis átoátonas (nas (melomelo porpor caramelocaramelo,,
fante
fante porpor elefanteelefante).).
Substitucións: regularidade
Substitucións: regularidade
L Laabbiiaall DDeennttaall VVeellaar r Labio-dental Labio-dental p p tt kk OOcclluussiivvaa sorda sorda b b dd gg OOcclluussiivvaa sonora sonora f f qq cc FFrriiccaattiivvaa Su Subsbstititutuciciónónss de de ababaiaixoxo ararririba ba e e de de dederereititaa a a esesququererdada:: zebraRe
Re
pr
pr
es
es
en
en
ta
ta
ci
ci
ón
ón
s
s
fo
fo
no
no
ló
ló
xi
xi
ca
ca
s
s
e
e
pr
pr
od
od
uc
uc
ci
ci
ón
ón
Rep
Represresententaciación foón fonolnolóxóxicaica: ¿é: ¿é equequipaiparabrable ále á proproduduccicción?ón?
Lata Lata ee Rata Rata..
Rep
Represresententaciación foón fonolnolóxóxicaica: seme: semellallantente óó modmodelo adelo adultulto eo e
difer
diferente da súaente da súa prodproduccióucción: probn: problema artilema articulatculatorioorio, non, non
representacional.
Período de 4 a 12 anos
Axuste morfofonolóxico da raiz con certos
morfemas:
durmiendo,
traigo(español),
caibo(galego).
Desenvolvemento metafonológico: reflexión
sobre ou consciencia da composición sonora
das palabras: sílabas, fonemas. Relación coa
aprendizaxe da escrita.
Comprensión do significado que teñen as
variacións na entonación e outros rasgos
prosódicos (Cruttenden).
Desenvolvemento léxico inicial
Incremento espectacular do vocabulario entre os 16 (43 palabras: percentil 50) e os 30 (case 513: percentil 50).
Importante variación interindividual (8: pecentil 10 / 353: percentil 90 ós 16 meses; 275: percentil 10 / 686: percentil 90 ós 30 meses).
Categorías máis numerosas ós 16 meses: verbos, alimentos, utensilios, fórmulas, xente, roupa, animais, interxeccións, móbeis, partes do corpo.
Categorías máis numerosas ós 30 meses: verbos, alimentos, utensilios, calificativos, xente, roupa, mobeis, fórmulas, cousas de fóra, animais, pronomes.
Versión galega: Palabras e oracións:
Producción de palabras
16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 0 200 400 600 800 Idade PercentilNº medio de palabras producidas ós 16, 24 e 30 meses. Interx. Animais Vehículos Xoguetes Alimentos Roupa Corpo Utensilios Mobeis Fora Lugares Xente Fórmulas Verbos Calific Tempo Pronomes Preguntas Prepos Cuantif Auxiliares Conect 0 20 40 60 80 100 6.07 6.47 2.8 3.67 11.4 6.53 5.2 10.735.53 3.87 2.13 8.2 7.8 14.33 2.47 0.47 1 0 1.27 1.13 0.07 0.33 8.02 16.11 8.39 9.85 31.59 16.35 13.87 27.67 13.7813.35 7.61 17.9819.96 48.24 14.93 3.46 8.8 1.78 9.43 7.98 1.8 2.24 8.71 23.61 12.3913.86 47.77 25.66 19.84 47.13 25.25 23.7 13.96 27.52 25.11 90.79 29.34 7.3 21.61 4.68 16.8815.52 4.3 5.3 Nº palabras 16 meses 24 meses 30 meses
Desenvolvemento semántico inicial:
infraextensión.
Infraextensión: producción dunha palabra só
para certos
referentes da categoría
(extensión reducida):
mesasó para mesas de
4 patas e de madeira.
Explicación: utilizouse a teoría dos prototipos
de Rosch.
Algús conceptos fórmanse por un proceso
de analoxía (semellanza) respecto dun
prototipo central inicial: “parecido familiar”.
Teoría de formación dos conceptos de Rosch.
Gorrión Pomba Xílgaro Águia Curuxa Milano Pingüín Avestrúz Teoría dos prototiposDesenvolvemento semántico inicial:
sobreextensión ou sobrexeneralización.
Os nenos producen algunhas palabras dun xeito excesivamente amplo en relación a referentes que non pertencen á categoría nominal: exemplo, guau-guau para refereirse a un gato, unha ovella, un león ou unha vaca.
Explicación: Clark desenvolveu a teoría dos rasgos semánticos: o significado das palabras está integrado por unha serie de rasgos semánticos ou unidades de significado, que se poden adquirir progresivamente:
Teoría dos trazos semánticos de Clark
Guau-guau: [animal] [cuadrúpedo] [con pel]
Rasgos compartidos por cans, gatos, ovellas, vacas...
Posteriormente os nenos van incorporando outros rasgos que permiten diferenciar uns animais de outros:
Cans: [animal] [cuadrúpedo] [con pel] [carnívoro] [doméstico] Vaca: [animal] [cuadrúpedo] [con pel] [hervívoro] [con cornos]
Dese xeito iranse formando os primeiros campos semánticos:
Animal
Doméstico Salvaxe
¿Cómo establecen os nenos a referencia?
Dificultades do proceso de establecemento do referente: “Mira unha galiña”.
¿Cómo establecen os nenos a referencia?
Soporte social:
Os contextos de acción e interacción creados polos
pais facilitan o establecemento do referente axeitado.
As características da fala dirixida a nenos facilitan o
proceso de establecemento da referencia.
Restriccións: reducción das hipóteses posibles sobre do significado dunha palabra (Clark, Markman).
Markman: concepción innatista:
Restricción do obxecto completo. Restricción taxonómica.
Adquisición de adxectivos dimensionais
Grande/pequeno; alto/baixo; gordo/delgado; longo/curto; ancho/estreito: Forman un campo semántico.
Diferencias en canto á xeneralidade de uso:
Grande/pequeño: uso xenérico; para varias
dimensións mesmo combinadas
Alto/baixo: uso especifico, para unha dimensión.
Os nenos comprenden primeiro grande/pequeno, e despois gordo/delgado> alto/baixo > longo/curto > ancho/estreito. Efectos da experiencia na orde de adquisición
Desenvolvemento semántico posterior
Formación dunha rede de categorías semánticas xerarquizadas en relación ó desenvolvemento
conceptual: sistema de categorías inclusivas.
ALIMENTOS
LACTEOS CARNE VERDURAS FROITAS PEIXES
iogur polo terneira chícharos zanouras maza plátanos pescada ollomo reineta golden tabardilla...
queixos l
Desenvolvemento semántico posterior
Referencia, significado e sentido. As relacións de sentido.
Sinónimos, antónimos.
Influencia do contexto gramatical no establecemento do significado das palabras.
Exemplo: Palabras para cores en cegos.
O can é grande. O can é branco. Un can grande. Un can branco.
• Comprensión das relacións anafóricas:
Había unha vez un gato negro. Él subía ós tellados pola noite sin que o viran.
Adquisición de morfemas: 18-24 meses
Formas as veces non diferenciadas dos primeiros artigos (s) (protoartigos).
Primeiras formas de plural usadas de maneira non sistemática, ás veces só co certas palabras.
Primeiras formas do artígo determinado e indeterminado (non todas).
Uso dalgunhas preposicións (a, de, en, por ),
esencialmente en frases feitas.
Uso dos diminutivos non diferenciado da forma básica.
Uso ocasional de pronomes posesivos e persoais en usos formuláicos (¡meu!, a mín, ¡mío!, a mí...).
Desenvolvemento morfolóxico: Introducción
¿Qué son os morfemas?
Tipos de morfemas: morfemas libres e ligados.
Admirable capacidade para analisar e usar morfemas nos nenos pequenos:
Non cometen erros como usar morfemas nominais con
verbos e morfemas verbais con nomes.
Complexidade do sistema, pero adquisición rápida. Uso automatizado e non consciente.
Descripción equivocada da adquisición de morfemas procedente dalgúns estudios transversais.
Diferencia entre uso e uso productivo: criterios de productividade.
Forma e función. Aparición dunha forma e funcións coas que se usa.
Adquisición de morfemas: 24-36 meses
Uso sistemático dos plurais en nomes, determinantes, adxectivos...
Variación de número axeitada nos determinantes (artigos, demostrativos...).
Primeiras variacións dos tempos e persoas verbais.
Variación de xénero nos sustantivos, adxectivos e artigos.
Maior variedade de preposicións e adverbios (desde, con, para, sin, alí, como, agora...).
Uso diferenciado (próximo/distante) dos demostrativos e adverbios de lugar.
Uso de auxiliares (ser, estar ).
Uso sistemático de pronomes persoais e posesivos.
Aparición das primeiras variacións de modo (subxuntivo, ex.
marches, vengas, vayas).
Aparición dos tempos compostos en español (se ha caído).
Sobrerregularización
1º fase 2ª fase 3ª fase
GALEGO
Sei Sabo Sei
Coupo Cabeu Coupo
Puxo Poñeu Puxo
CASTELÁN
Anduvo Andó Anduvo
Roto Rompido Roto
Puse Poní Puse
INGLÉS
Went Goed Went
Sobrerregularización
Desenvolvemento en U:
1º uso escaso e ocasional das formas correctas
en situacións de imitación ou frases feitas (arredor dos 24 meses).
2º uso sobrerregularizado: resultado da
abstracción dunha regra lingüística a partires da experiencia (2 ½ a 7 anos).
3º uso correcto: ten en conta as excepcións á
regra (despois dos 7 anos).
Proceso de reorganización do coñecemento lingüístico.
Forma e función na adquisición de morfemas
Funcións pragmáticas dos pronomes e adxectivos posesivos: aparición progresiva de novas funcións (Pérez Pereira, Forján & García, 1996):
1º Reivindicación da posesión en situacións
definidas de pugna ou reivindicación, e uso elicitado:
Meu.
Adulto: O coche é meu. Neno: Non meu.
2º Uso descriptivo e uso narrativo.
Uso descriptivo:
O teu coche é bonito.
Uso narrativo:
Adquisición de morfemas: 36-48 meses
Uso sistemático e correcto dos tempos, persoas e modos verbais.
Uso productivo dos aumentativos e diminutivos (resultados adaptación proba Berko).
Uso frecuente de adverbios, preposicións; aparecen
antes, entonces, despois…, que serán utilizadas na
elaboración de relatos.
Erros de sobrerregularización serán dominados despois dos 6 años (moitas veces ainda existen con algúns verbos ós 9-10 anos).
Desenvolvemento sintáctico inicial: galego e español
Etapa e
idades
Características
1ª: 1;0-1;6 Non mostran coñecemento sintáctico. Emisións dunha soa palabra ou frases feitas (conxeladas, estereotipias, fórmulas)
2ª: 1;6-2;2 Comezan as primeiras combinacións de palabras en frases incompletas. As primeiras realizacións sintácticas están restrinxidas a certos elementos léxicos. Sensibilidade ós fenómenos de concordancia de número e xénero.
1.- Desenvolvemento gramatical inicial
Desenvolvemento gramatical inicial e diferencias
individuais.
Os nenos poden apresentar dous estilos extremos de
adquisición:
Nenos de estilo analítico
Analizan os elementos primeiro e os usan despois.
Utilizan un número reducido de frases conxeladas na súa
fala.
Nenos de estilo gestáltico ou holístico:
Utilizan frases primeiro, e as analizan despois (notá, está
quente, tiráchelo).
Utilizan unha grande cantidade de frases conxeladas.
Producción de frases aprendidas de memoria, rutinas verbais, fala
Exemplo do desenvolvemento dunha construcción
particular
• Artigo indefinido + nome común
• 22 meses: “un coche”: frase conxelada.
• 23 meses: “un coche”, “un can”: emisión intermedia (“can” xa existía no vocabulario do neno como palabra
independente).
• 24 meses: “un coche”, “un can”, “un libro”, “un pato”: emisión construida ou patrón (as palabras xa existían previamente no vocabulario do neno). Considerase que
neste momento o neno xa posúe un patrón para a estructura artigo indefinido + nome común.
Adquisición da concordancia de xénero: erros
iniciais e o seu significado
Primeros erros (entre 1;9 e 2;1) (Hernández-Pina, 1984; Clark, 1985):
Mota rota Tierra azula Un papelo
Indican sensibilidade cara á terminación das palabras e á concordancia do sustantivo co artigo e o adxectivo.
RELACIÓNS SEMANTICAS EXPRESADAS
NO ESTADIO 1
(Brown, 1973)
AXENTE-ACCIÓN nené pega
ACCIÓN-OBXECTO empuxa tren
AXENTE-OBXECTO papá pelota
ACCIÓN-LOCATIVO sentar sofá
ENTIDADE-LOCATIVO vaso mesa
POSUIDOR-POSESIÓN abrigo mamá
ENTIDADE-ATRIBUTO pelota verde
DEMOSTRATIVO-ENTIDADE éste coche
• ¿Existe un coñecemento xeral ou abstracto?
• Polémica entre xenerativistas (Valian, P. Bloom) e defensores da aprendizade inicial circunscrita a items léxicos (Bowerman, Lieven, Pine, Tomasello)
Desenvolvemento sintáctico posterior
Etapa e
idades
Características
3ª: 2;2-2;6 Primeiras oracións simples completas. Categoría nominal. Dominio da concordancia de número. Oracións negativas e interrogativas simples. Primeiras oracións en subxuntivo.
4ª: 2;6-3;2 Categoría verbal. Oracións interrogativas con pronome. Uso das primeiras oracións coordinadas e subordinadas. Dominio da concordancia de xénero. Dominio da morfoloxía verbal e nominal básica.
Desenvolvemento sintáctico posterior
Etapa e
idades
Características
5ª: 3;2-4;6 Utilización de toda a variedade de oracións
subordinadas. Control da corrección gramatical. Dominio da selección de modo
(subxuntivo/indicativo).
6ª: 4;6-9;0 Comprensión de oracións pasivas irreversibles e, máis tarde, reversibles. Correcta comprensión de oracións que vulneran a orde estándar e
outras oracións complexas. Mecanismos
básicos de elaboración do discurso conectado (diferenciación do primeiro plano e o fondo
Adquisición oracións complexas
Primeiras oracións complexas aparecen ós 2;6 (sustantivas de infinitivo: quero + verbo infinitivo).
Antes dos 3;6 anos producen unha grande variedade de O C.
Coordinadas
Subordinadas sustantivas con nexo Adxectivas ou de Relativo Abverbiais: Condicional Causal Temporal Modo Propósito Comparativa
Adquisición oracións complexas: exemplos
Sub. Infinitivo: Neno 2 (2;5.11): Quiero ir a la cunita .
Coordinada: Neno 2 (2; 5.11): Rompiste la bombona y rompiste la película; Nena 1 (2; 9.27): Non fago nada e ti non te marchas.
Subordinadas nominais con nexo: Nena 1 (2;9.7): Mira o que dibuxei;
Neno 3 (3;1.2): Andrea, me dijo mami que te tapara la boca.
Sub. de Adxectivo: Nena 1 (2;8.15): ¿Quen é o que está falando?
Condicional: Child 2 (2;7.2): Vete a la calle si quieres.
Comparativa: Child 2 (2;5.11): Estoy tieso como una piedra.
Temporal: Nena 3 (3;1.2): Pues ya te doy el yogurt cuando te levantes.
Modo: Nena 3 (2;8.10): Miguel mira como tomo el zumo.
Propósito: Neno 2 (2;10.23): Luego la busco pa [para] que la encienda la aspiradora.
ADQUISICIÓN DE ORACIÓNS COMPLEXAS
ORACIÓNS PASIVAS
El perro persigue al gato.
PN1 V PN2
El gato es perseguido por el perro. PN2 aux. V+PP prep. PN1
Pasivas irreversibles: Las flores son regadas por María: comprensión 5 anos: coñecemento do mundo, facilita.
Pasivas reversibles: La niña es perseguida por el niño: 7 anos.
Variación dependendo do crácter semántico do verbo: antes verbos que representan accións con resultado final evidente (tirar, enfadar) antes que accións sin resultado visible (perseguir).
ADQUISICIÓN DE ORACIÓNS COMPLEXAS
ORACIÓNS QUE VULNERAN A ORDE ESTANDAR
O Principio de Distancia Mínima: O suxeito dunha oración é o PN que antecede ó verbo.
Estudio de Carol Chomsky:
¿A moneca é fácil ou difícil de ver?
Donald prometeu a Pluto dar unha voltereta.
Desenvolvemento pragmático Qué é a pragmática:
Expresión intencións ou propósitos.
Variación da fala en función do contexto.
Evolución da capacidade de facer cousas coa linguaxe.
Evolución da variación da fala en función do contexto: preguntas; formas de petición cortés. Evolución da capacidade para conversar.
Funcións pragmáticas da 1ª linguaxe segundo Haliday
IDADE NOME DESCRIPCIÓN EXEMPLO 10-14 Instrumental Permitelle obter as cousas que quere. O
neno pide algo.
Auga (quero auga)
10-14 Reguladora Pide que outra persoa faga algo. Ta (dame). Vai alí. 10-14 Interaccional Para establecer relación. Saúdos,
formas de obter a atención dos outros, respostas a chamadas.
¡Hola! Gracias.
10-14 Persoal Expresión de sentimentos de interés, pracer, disgusto, participación ou
rexeitamento
Non. ¡Ben! Pecho (men-tres cerra).
14-18 Heurística Para preguntar e obter saber. ¿Qué es eso? ¿Por qué?
14-18 Imaxinativa Para crear un universo propio, de imaginación y/o ficción.
Son un león.
HABLANTE 1 MEDIOS HABLANTE 2 MEDIOS
Inicio. Vocativo, llamada atención, pregunta, directivo...
Respuesta. Respuesta, devolución turno, reconocimiento o indicación de atención... Establecimiento del tema. Diversos Diversos Continuación del tema. Diversos Diversos
Fin. Cambio de tema,
agotamiento natural del tema, interrupción.
Fin Cambio de tema, agotamiento natural del tema, no respuesta.
Adquisición da capacidade para conversar
Características dunha conversación:
Inicio
Continuación
Fin
Evolución da capacidade para conversar e dominio dos recursos lingüísticos.
Capacidade para conversar, coñecemento do mundo e coñecemento social.
Estratexias comunicativas dos pais e funcións no mantemento da conversa.
EJEMPLOS DE CONVERSACIONES. Madre e hijo de 2 años.
Madre Carlos, dame el vaso. INI
Niño (Acción no verbal) / Toma. CONT
Madre Muy bien. FIN
Madre con su hijo de 7 años.
Madre ¡Carlos!
Niño ¿Qué?
Madre ¿Qué quieres de postre?
Niño No quiero postre.
Madre Ya sabes que tienes que tomar postre siempre.
Niño Pues, yogur.
Madre No, en la comida tiene que ser fruta.
Niño ¿Qué hay?
Madre Plátano, manzana, kiwi, mandarina...
Niño Plátano...
Madre Toma.
Dos niñas de 3 años jugando con una cocina. María Vamos a hacer la comida.
Raquel Venga.
María Vamos a hacer sopa.
Raquel Sopa
María Y tarta de chocolate. Raquel Tarta de chocolate.
Número medio de diferentes tipos de intercambios verbales en los que participan madres y niños en 30
minutos de conversación (Ninio & Snow, 1996).
12 14 16 18 20 22 24 26 28 30 32 0 5 10 15 20 25 30 35 40 E d ad e n m es e s N ú m e r o d e i n t e r c a m b i o s N iños M adres
Estratexias comunicativas dos pais (1)
Crean contextos nos que se usan rutinas comunicativas
que os nenos recoñecen e que facilitan a súa participación. Sensibilidade ós intentos comunicativos dos nenos.
Anticipan e detectan sinais comunicativas dos seus fillo, que as veces son tenues.
Dan mais tempo de agarda para a participación (quenda) dos seus fillos.
Utilizan máis mecanismos que permiten reparar incomprensións:
Peticions de clarificación. Imitacións interrogativas.
Interpretan de xeito enriquecido e apropiado as emisións verbais dos nenos.
Estratexias comunicativas dos pais (2)
Ofrecen un modelo lingüístico apropiado ó tempo que prolongan ou continúan o tema:
Extensións
Reformulacións.
Favorecen a participación dos seus fillos na conversación e o contacto social:
Máis preguntas para que os nenos respondan.
Máis directivos para guiar a súa actividade e lograr a
participación.
Dan máis respostas á participación dos nenos (sinais de
Exemplos de diferentes estratexias comunicativas paternas. Petición de clarificación:
Niño Más.
Madre ¿Más qué? Niña Mana.
Madre ¿Qué es Mana? Niño Más galletas.
Madre ¿Quieres más galletas? Imitación interrogativa:
Niño Caja.
Madre ¿Caja? Vete a coger la caja. Niño Mañana.
Madre ¿Mañana?
Extensions e reformulacións: Niño Wico (rico).
Madre Está rico.
Niño Abuela enfermita
Desenvolvemento pragmático
Evolución da variación da fala en función do contexto:
Realización de preguntas directas e indirectas.
Cambio cara ós 3;6 anos.
Formas de petición cortés.
Estudio de Bates:
1º Ningunha variación (3 anos)
2º Variación na entonación e uso de por favor (4-5
anos)
3º Uso axeitado da forma de petición cortés (6
anos): “Por favor, ¿podería darme un caramelo?” “¿Dariame un caramelo?”
Desenvolvemento pragmático
Presuposicións:
¿Qué é a presuposición?
Relación co desenvolvemento da mente.
Evolución da capacidade de facer presuposicións:
Os bebés pronuncia a palabra máis informativa nas súas
emisións dunha úneca palabra.
Período holofrástico (emisións dunha palabra) (Greenfield):
Sun (sol) Hot (quente)
Variacións pragmáticas da orde para remarcar intencións
(despois dos 3 anos):
Lo hago yo
Poner el camello a mí.
Variación da fala cando se dirixen a nenos máis pequenos (4
Desenvolvemento pragmático
Comprensión de términos deícticos: aquí / alí; esto / aquello. Pronomes. Características dos deícticos: Referente impreciso. Significado cambiante en función do contexto. Situacións 1: Mesma perspectiva 2: Converxencia 3: Diverxencia N A 1 N A 2 2 N 3 A 3
Bilingüismo
Diglosia (Ferguson) e bilingüismo. Acepcións de bilingüismo:
Equilibrado versus desequilibrado.
Aditivo versus substractivo. (Semilingüismo). Simultáneo ou familiar versus concecutivo.
Evolución da linguaxe en bilingües familiares
Desenvolvemento léxico: Polémica: 1ª fase: un só sistema
léxico sin equivalencias / léxico diferenciado.
Explicación máis actual: uso contextualizado e
representación non conceptual.
Interferencias: Fonolóxicas, morfolóxicas, sintácticas,
léxicas:
¿Reflicte unha inmadurez no desenvolvemento, ou é un
fenómeno habitual mesmo nos adultos bilingües?
Busca de regras comúns no desenvolvemento sintáctico.
Fase transitoria.
Cambio de código (code switching): ¿habilidade tardía ou
temperá?
¿Hai etapas propias dos nenos bilingües na adquisición da
Desenvolvemento léxico en bilingües
Ausencia de equivalencias no léxico /significado non conceptual.
Mª del Mar: 1; 9,13 Nena bilingüe catalán – castelán. A nena mira coa nai un libro de láminas.
Nai: mira mira, Maria del Mar (sinalando unha mazá). Ma: (sinala a mazá; sorie)
N: Qué es esto? Ma: Manzana.
Máis tarde, comendo na mesa a nai trae unha mazá N: mira Maria del Mar, traigo una manzana.
Ma: poma (“mazá” en catalán). N: una manzana
Bilingüismo consecutivo
Definición (McLaughlin). Variedade de situacións.
Efectos escolares do bilingüismo:
Primeiros estudios de Saer.
Estudios posteriores nos anos 60 e despois.
Hipóteses de Cummins:
1) da interdependencia lingüística. 2) dos limiares ou umbrales.
Hipóteses dos limiares e da interdependencia
lingüísticade Cummins
Li miar 2 Li miar 1 D e s e n v o l v e m e n t o L1 Interdependencia: A aprendizaxe dunha L2 depende do grao de desenvolvemento previo da L1. O desenvolvemento da L1 vese influenciado polo desenvolvemento da L2. Efectos positivos Efectos neutros Efectos negativosProgramas de ensinanza bilingüe
Programas que exclúen o bilingüismo ou uso de máis dunha lingua no ensino. Fracaso deses modelos para a aprendizaxe dunha L2.
Programas de inmersión:
Temperá Retrasada Tardía
Programas bilingües sensu stricto:
a) de transición b) de mantemento.
Efectos dos programas:
carácter da L1 dos nenos maioritaria/minoritaria grao de desenvolvemento da L1.